Aangezien ik op het moment weinig buiten kan beginnen, maar even een overzichtje van onze tuin.
De legenda: A) Voortuin B) Vinextuin C) Driehoekborder D) Cirkeltuin E) Vijvertuin F) Zomerhuistuin G) Boomgaard H) Moestuin I) Oprit J) Houtwal K) Heesterborder
Hoewel tuin…zo durf ik het eigenlijk nog steeds niet te noemen. Ons erf van ca. 2100 m2 was, toen we hier 7 jaar geleden kwamen wonen, niet meer dan een grasveld met een paar oude asbest-schuren en een persoonlijke vuilstortplaats van ca. 300 m2. Maar als ik m’n ogen dicht deed, zag ik de mogelijkheden. Een fruitgaard, een moestuin, een poel….
De moestuin had de hoogste prioriteit, want eten uit eigen tuin, dat vind ik heel belangrijk, dat weten jullie inmiddels wel. Dus in het vroege voorjaar van 2004 legden we in de zuidoosthoek van het erf een moestuintje aan.
Ik begon met het ontginnen van nog 2 borders en plantte daar de plantjes die ik had meegenomen uit m’n vorige stadstuintje. Helaas was ik toen nog niet zo bekend met de eigenschappen van kweekgras, en 7 jaar later kan ik weer opnieuw beginnen: de ene border is afgelopen jaar geruimd en heeft dienst gedaan als aardappelveld. De ander, tsja, daar zakt de moed me nog even in de schoenen als ik daar naar kijk. Ander keertje dus.
Maar er zijn ook dingen wél gelukt: de aanleg een fruitgaard(je) bijvoorbeeld, met 2 appels, 2 peren en 2 pruimen. Elders op het terrein hebben we nog een appel en een peer geplant. En hagen. Op zo’n open gras veld heb je weinig beschutting, dus voor meer structuur hebben we hier en daar al wat hagen geplant: taxus, gemengde ‘Zeeuwse’ haag, liguster, laurierkers en last but not least dit voorjaar de wilgentunnel. Ik zie dat de plattegrond ook al niet meer klopt, want de moestuin is al weer voor een deel verplaatst, en de wilgentunnel staat ook nog niet ingetekend.
Er wordt wel vaak gezegd dat je vooruit moet kijken en niet terug. Maar vooruit kijkend groeit het me soms wel eens boven het hoofd wat er allemaal nog ‘moet’ (of eigenlijk wat ik allemaal nog wil). Maar als ik naar oude foto’s kijk, dan zie ik dat we toch al heel wat hebben gedaan. En dat geeft wel een steuntje in de rug voor de talrijke leuke (maar helaas ook minder leuke) klussen die we nog voor de boeg hebben.
