Plan C

Na een maand afwezigheid (ik paste op het huis van een vriendin in Amsterdam) lijkt de tuin wel ontploft!
Het was dan ook groeizaam weer: lekker nat, zonnig, niet al te koud. De wilgentunnel lijkt definitief zijn draai gevonden te hebben en groeit tot aan de hemel. De vijver is vrijwel ontoegankelijk door het hoge gras en ook tussen de terrastegels groeien de paardenbloemen sneller dan dat je met je ogen kunt knipperen.
Over de haagwinde en het kweekgras heb ik het dit keer maar even niet…

Nee dan mijn liefdesbaby: de moestuin. Het is geen geweldig jaar voor pompoen, courgette en boon. Althans bij mij dan. Dit jaar ook niet veel aardappelen (door een trage start en een hoveniersmisverstandje). De tomaten doen het ondanks dat ze in de kas staan ook maar matig.
Verder echter niet te klagen over de opbrengst tot nu toe, en jeuj mensen, er komt me nog een partij frambozen aan!

Verder sprak ik begin van het seizoen met moestuinvriendin MdG. “Wat moet ik toch elk jaar met al die appels” zei ze. Er ontstond een plan. Plan C: “In het najaar gaan we cider maken!” riep ik enthousiast.
Het is najaar. Ik ben nog steeds enthousiast. Maar hoe zit het met de appels?