Bijna iedereen met een tuin heeft daar wel een familieplantje in staan. Zo’n plant, die vroeger bij je oma in de tuin stond, waar je moeder een stekje van kreeg voor haar tuin. En waar jij vervolgens weer een stekje voor jouw tuin van kreeg.
Mijn familieplantje is de Eendagsbloem, ofwel Tradescantia.
De subsoort weet ik niet meer, maar dit plantje komt oorspronkelijk van de volkstuin van mij opa. Toen hij overleed, en mijn oma de volkstuin verkocht, werd van deze plant een paar stukken afgesneden: één voor mijn oma, één voor mijn moeder en één voor haar zus. Als herinnering aan de tuin en mijn opa.
Toen ik mijn eerste tuin kreeg, werd daar weer een stuk van de Eendagsbloem van mijn moeder afgestoken, en die kwam daar te staan. Bij verhuizing naar de volgende tuin stak ik weer een stuk af, en bij verhuizing naar Friesland ging er uiteraard weer een stuk mee.
Ik was het plantje een beetje vergeten, omdat het in het cirkeltuintje staat, dat behoorlijk overwoekerd is en nodig aan een renovatie toe is. Maar van de week dacht ik ineens aan mijn opa. En aan mijn groene erfenis. Ik haalde wat gras en dode stengels weg en kijk eens: daar staat ie weer dapper boven de grond.
Mocht ik ooit weer gaan verhuizen dan gaat er zeker weer een stuk mee naar mijn volgende tuin of balkon. Zo hou ik voor mezelf de herinnering letterlijk levend.
Ach Monique, wat een mooi verhaal. En herkenbaar. Mijn moeder heeft ook de iris uit de tuin van mijn opa meegenomen en die staat nog steeds in haar tuin. Hoop dat ik daar ooit een stuk van krijg.
Wat een mooi verhaal is dit… maar ook super herkenbaar.
Ook ik heb een groene erfenis…. met fruit.
Ik heb een deel van de aardbeiplant gekregen van mijn moeder en een deel van mijn oma.
De allereerste aardbeiplant is ooit heel lang geleden gekweekt door mijn opa. En ik kan zeggen…. er zijn er al heel wat scheuten van gekomen.
Een paar jaar geleden had ik dus 2 planten…. 2 jaar geleden had ik er 9 in de tuin staan. En vorig jaar werd het wel heel erg… bijna 20 aardbeiplanten is wel lekker hoor na de oogst… maar toch ook wel heel veel.
Dus heb ik her en der aardbeiplanten gegeven als cadeau voor verjaardagen enzo.
En nu… na een verhuizing… doen ze het weer super goed en hoop ik dit jaar aardbei-jam te kunnen maken van de oogst.
Oja… ook dit jaar is ie weer vreselijk aan het uitlopen… dus misschien kan ik dit jaar wel weer mensen gelukkig maken met wat groens en lekkers.
Groetjes
Christien