Hij is niet mega-groot (alhoewel dat maar net is waar je het mee vergelijkt), maar goed genoeg voor zijn doel: het lokken van amfibiën, libellen en andere nuttige waterbeestjes naar onze tuin. We hebben al veel padden, kikkers en salamanders op het erf, dus het zal niet lang duren voor ze de poel ondekt hebben.
Iedereen zei dat we gek waren: ‘zoiets graaf je toch niet met de hand, daar moet je een machine voor huren’. Nu hou ik niet van machines, en dat graven met de hand viel best mee. De oppervlakte is ca. 3,5 x 6,5 meter, en op het diepste punt is de poel 80 cm. We hebben wat ’terrassen’ en een ondiep gedeelte in de poel, zodat vogels kunnen badderen en we verschillende soorten waterplanten kunnen plaatsen.
Na het graven en het verwijderen van een enorme berg puin uit de grond is de poel eerst bedekt met een soort ondermat, ter bescherming van de folie. We hebben gekozen voor EPDM-folie, een duurzame, sterke soort, die zeker 20-30 jaar mee moet kunnen. Helaas was de grond hier door diverse zandplekken niet geschikt voor een natuurlijke poel.
Omdat er geen vissen in komen (die eten de eitjes van de padden en kikkers) gaan we geen pomp plaatsen. Dat wordt wellicht een muggen-walhalla, maar dat zien we dan wel weer. Alhoewel: die muggen zijn misschien wel weer lekkere hapjes voor de boerenzwaluwen die elk jaar in de geitenschuur van de buren nesten!
Die geitenschuur gaat ook nog een rol spelen: we leggen de afvoer van de goot om als waterinlaat voor de poel, zodat hij vanzelf gevuld wordt. Als overloop hebben we een beekloopje gemaakt naar de achterliggende greppel.
Nu dus nog wat plastic verder ondergraven, vijversubstraat er in (schijnt nodig te zijn voor biologisch evenwicht) en dan op plantenjacht!